خیابان فردوسی است و مقابل سفارت ترکیه قرار دارد.

این موزه تا قبل از انقلاب فعالیت داشته و بعد از آن تعطیل و دوباره در ۱۳۶۹ برای عموم بازگشایی شد.

جواهرات مهم این موزه الماس دریای نور، تخت طاووس یا تخت خورشید،

تخت نادری و کره جواهر نشان است‌. موزه جواهرات ملی با مساحتی حدود ۱۰۰۰ مترمربع مجهز به سیستم ایمنی است

که توسط آلمانی‌ها ساخته است‌.

تاریخچه جمع‌آوری و نگهداری جواهرات در ایران، از دوره حکومت صفویه آغاز می‌شود.

تا قبل از صفویه‌، جواهرات گران‌بهایی در خزانه دولتی وجود نداشته جواهرات بی‌همتا در موزه ،

و پادشاهان صفوی بیش‌از دو قرن به جمع‌آوری جواهرات پرداختند.

حتی کارشناسان دولت صفوی، جواهرات را از بازارهای هند و عثمانی و کشورهایی مانند فرانسه،

و ایتالیا خریداری می‌کردند و به اصفهان‌، پایتخت حکومت‌، می‌آوردند.

در پایان سلطنت شاه سلطان حسین و با ورود محمود افغان به ایران‌،

خزاین دولت با حمله افغان‌ها غارت شد و مقداری از آن‌ها که به وسیله محمود افغان به اشرف افغان منتقل شده بود،

پس از ورود شاه تهماسب دوم به اصفهان‌، به چنگ نادر افتاد و از خروج آن‌ها از ایران جلوگیری شد.

بعداً نادر برای پس گرفتن آن قسمت از جواهرات که به هندوستان منتقل شده بود،

نامه‌هایی به دربار هند نوشت‌، اما جواب نامساعد شنید.

پس از لشکرکشی نادر به هند، محمدشاه گورکانی مبالغی نقدینه‌، جواهر و اسلحه تسلیم نادر کرد.

اما بخشی از اموال و خزاینی که نادر از هندوستان به دست آورده بود ،

به ایران نرسید و در راه بازگشت به ایران از میان رفت‌. نادر پس از بازگشت به ایران‌،

مقدار قابل ملاحظه‌ای از جواهرات را به رسم ارمغان برای امرا و حکام و شاهان کشورهای همسایه فرستاد.

هم‌چنین مقداری از اشیای نفیس و مرصع را به آستان حضرت امام‌رضا (ع‌) تقدیم کرد

و مقداری را نیز به سپاه خود بخشید. در سال 1160 پس از قتل نادر،

احمد بیگ افغان ابدالی‌، از سرداران نادر، دست به غارت جواهرات خزانه نادر زد.

از جمله گوهرهایی که از ایران خارج شد و هرگز بازنگشت‌،

الماس معروف کوه نور بود. این الماس در سال 1266 به ملکه ویکتوریا اهدا شد.

در دوران قاجار مجموعه جواهرات جمع‌آوری و ضبط شد ،

و تعدادی از جواهرات بر تاج کیانی‌، تخت نادری‌، کره جواهرنشان و تخت‌طاووس نصب گردید.